O Macieja Glogiera parę miesięcy temu upomniał się radny Sławomir Adamiec. - Senator Maciej Glogier należał do najwybitniejszych obywateli naszego miasta, a w tej chwili właściwie nikt o nim nie pamięta. Czas tę pamięć przywrócić – mówił na marcowym posiedzeniu komisji kultury.

„Współwinny zacierania pamięci” o senatorze Glogierze czuje się Jacek Vieth, przez trzy kadencje radny rady Miejskiej Radomia, który zaapelował o godne uczczenie wielkiego radomianina. Sławomir Adamiec zaproponował, by w szkole muzycznej zawisła tablica poświęcona Glogierowi. Z kolei Kazimierz Woźniak pytał, czy rada rozważa nadanie imienia Macieja Glogiera którejś z radomskich ulic.

- Pomysłów jest kilka i rzeczywiście wypada przypomnieć radomianom postać senatora II Rzeczypospolitej. W jaki sposób, na razie nie wiemy. Ustaliliśmy, że członkowie komisji zastanowią się nad tymi sposobami i przedstawią propozycje na następnym posiedzeniu. Przedyskutujemy je i coś do zarekomendowania całej radzie wybierzemy – powiedział nam Jakub Kowalski, przewodniczący komisji kultury i promocji miasta.

Maciej Glogier urodził się 24 lutego 1869 roku w Radomiu. Skończył prawo na uniwersytecie w Warszawie, a po  aplikacji wrócił do rodzinnego miasta i podjął pracę sekretarza w Wydziale Cywilnym SO w Radomiu. W 1917 został prezesem Sądu Okręgowego. Trzy lata później awansował na szefa Sekcji Służbowej Ministerstwa Sprawiedliwości w Warszawie, ale pracował tam tylko półtora roku. W 1922 roku został wybrany senatorem. Należał do Klubu Chrześcijańsko-Narodowego, pracował w komisji oświaty i kultury oraz prawniczej.

Maciej Glogier był współzałożycielem i skarbnikiem radomskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej, długoletnim prezesem Towarzystwa Dobroczynności w Radomiu, wiceprezesem oddziału PCK, wiceprezesem Towarzystwa Opieki nad Umysłowo Chorymi i wiceprezesem Komitetów Obywatelskich. Współorganizował pierwszą w Radomiu szkołę średnią z polskim językiem wykładowym, a później był prezesem dla prowadzenia i utrzymania średniej szkoły żeńskiej w Radomiu - opiekunem Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Prezesował także Towarzystwu Śpiewaczemu „Lutnia” i radomskiej filii Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Fryderyka Chopina. W 1925 roku Towarzystwo zapoczątkowało w Radomiu powstanie szkoły muzycznej, jako filii Wyższej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, której kierownictwo powierzono właśnie Maciejowi Glogierowi. Od 1938 roku był członkiem honorowym Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Fryderyka Chopina.

W 1914 roku Maciej Glogier zamieszkał wraz z rodziną w pięknej kamienicy (obecnie ul. Sienkiewicza 12), zaprojektowanej przez Józefa Piusa Dziekańskiego, a wybudowanej specjalnie dla senatora i jego rodziny.

Zmarł 20 sierpnia 1940 roku i został pochowany na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.