O Dorosłych Dzieciach Alkoholików

Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) są osobami, które wychowywały się w rodzinach z problemem alkoholowym i rodziny te wpłynęło znacząco na ich wychowanie oraz wypaczyły ich widzenie otaczającego świata i na siebie samych. Mimo, że osoby sklasyfikowane jako DDA na pierwszy rzut oka wyglądają jak normalni, przeciętni obywatele, to często zachowują się jak dzieci. I stąd właśnie wzięło się określenie takich osób.

Aby jednak dokonać bardziej szczegółowej charakterystyki Dorosłych Dzieci Alkoholików nie wystarczy jedynie przypisanie im cech „dużych dzieci”. Lista cech przypisywanych DDA jest bowiem bardzo szeroka: myśli o samobójstwie a nawet podejmowanie prób samobójczych, skłonność do wpadania w stany uzależnienia, wcielanie się w cudze osobowości, częste uleganie impulsom, trudności ze zdefiniowaniem własnej tożsamości, stałe poszukiwanie uznania i potwierdzenia własnej wartości u innych, odczuwanie strachu przed ludźmi, obawa przed okazywaniem uczuć, nadmierny krytycyzm w stosunku do własnej osoby, skłonności do kłamstwa czy zamrożenie uczuć to tylko niektóre z nich.

Dorosłe Dzieci Alkoholików często nie zdają sobie jednak sprawy, że większość problemów, których doświadczają, wynika ze specyfiki ich wcześniejszej sytuacji rodzinnej. Być może dlatego sami mają problemy z założeniem rodziny, gdyż ciężko im się wyzbyć obaw co do możliwości jej prawidłowego funkcjonowania w przyszłości. Patrzą bowiem na życie przez pryzmat swojego dzieciństwa. A gdy już do założenia rodziny dojdzie, pojawiają się kłopoty z dobrymi wzajemnymi relacjami wewnętrznymi w jej ramach. Ponadto trudno im zgrać wyobrażenia, pragnienia i marzenia o swojej rodzinie z rzeczywistym obrazem swojej rodziny. Wyżej wymienione cechy DDA też mocno utrudniają życie rodzinne.

W życiu zawodowym natomiast DDA często radzą sobie zupełnie nieźle. Największe problemy mają zwykle w kontaktach międzyludzkich, ale często znakomicie potrafią rozwiązywać problemy zawodowe. Nie brakuje im umiejętności, odpowiedzialności, sprawności, kreatywności czy konsekwencji w działaniu. W życiu zawodowym dużą przeszkodę stanowi jednak dla nich niskie poczucie własnej wartości, a ponadto nieufność czy stała potrzeba kontrolowania. Te dwa ostatnie elementy w niektórych zawodach stają się jednak atutami. 
Na nieoficjalnej stronie DDA sami o sobie piszą jednak:

Naszym celem nie jest znalezienie wygodnego usprawiedliwienia dla wszystkich naszych wad i niepowodzeń. Celem jest wzięcie odpowiedzialności za swoje życie - a w szczególności nauczenie się przeżywania go z pozycji osoby dorosłej zamiast z pozycji zranionego dziecka - co nie jest skądinąd jedynie kwestią wyboru i często wymaga długotrwałej pracy nad sobą oraz dobrej i odpowiedzialnej terapii.

Niezależnie od tego jak wielkie trudności mogą stanąć nam na drodze, warto uczynić wiele, aby uleczyć hamujące nasz rozwój wewnętrzne zranienia, odnaleźć siebie i zacząć "żyć swoim życiem".

Pamiętajmy: trudne dzieciństwo nie usprawiedliwia - trudne dzieciństwo zobowiązuje.

Może dlatego najważniejsze dla DDA jest wydostanie się z izolacji poprzez terapię, ale według szacunków ciągle grupa osób, które się na to decydują jest relatywnie mała. Problemy dorosłych dzieci alkoholików ujrzały światło dzienne oraz wzbudziły zainteresowanie profesjonalnych terapeutów dość późno, bo w 1979 roku. Stało się to dzięki opublikowanym w "Newsweek'u" artykułom Claudii Black, Stefanii Brown i Sharon Wegscheider,

* * * * *

W naszym cyklu artykułów przybliżymy Państwu problem alkoholizmu, pokażemy wielorakie konsekwencje z nim związane, a tym samym postaramy się Państwa przekonać ,że lepiej nie sięgać po tą wątpliwą przyjemność i poprzez to uniknąć wielu nieszczęść i cierpień.

Fundacja na Rzecz Promowania Zdrowia, Sportu i Talentów

Salus Et Facultas

w ramach:

Przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym proponuje edukację publiczną z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom w formie serii artykułów publikowanych na stronie www.radom24.pl .

Projekt współfinansowany ze środków Gminy Miasta Radom.