Oskarżonym zarzuca się popełnienie dwóch przestępstw stanowiących w ocenie oskarżyciela publicznego zbrodnie komunistyczne i zbrodnie przeciwko ludzkości, tj.:

- przestępstwo polegające na tym, że w okresie między 19 a 21 października 1981 r., będąc funkcjonariuszami państwa komunistycznego w Radomiu działając wspólnie i w porozumieniu przekroczyli uprawnienia służbowe, w ten sposób, że wbrew ciążącemu na nich z mocy przepisów prawa obowiązkowi wzięli udział w opracowaniu i wdrożeniu kombinacji operacyjnej, zmierzającej bezpośrednio do podstępnego podania działaczce NSZZ „Solidarność” Annie Walentynowicz środka farmakologicznego o określonej nazwie za pośrednictwem tajnego współpracownika posługującego się pseudonimem „Karol” w celu co najmniej ograniczenia możliwości poruszania się przez wymienioną i uniemożliwienia jej odbywania spotkań z załogami zakładów pracy, przez co działali na szkodę interesu prywatnego Anny Walentynowicz, usiłując narazić ją na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu albo utraty życia, bowiem jednorazowe podanie określonej ilości tego środka farmakologicznego mogło spowodować objawy zatrucia wywołane odwodnieniem i zaburzeniami elektrolitowymi przejawiające się spadkiem ciśnienia krwi prowadzącym do zapaści oraz zaburzeniami rytmu serca i osłabienie mięśni, zaś większej dawki nawet śmierć, którego to zamiaru nie osiągnęli z uwagi na wcześniejszy od zakładanego wyjazd Anny Walentynowicz z Radomia, przez co sprzeniewierzyli się ponadto ustawowemu obowiązkowi troski o życie i zdrowie obywateli, co stanowiło zbrodnię komunistyczną w formie stosowania represji wobec jednostki oraz zbrodnię przeciwko ludzkości w postaci poważnego prześladowania osoby z powodu przynależności do określonej grupy politycznej, tj. czyn z art. 231§ 1 k.k. w zb. z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 160§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko narodowi Polskiemu,

- przestępstwo polegające na tym, że w okresie od 19 do 21 października 1981 roku w Radomiu, będąc funkcjonariuszami państwa komunistycznego wzięli udział w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa na szkodę działaczki opozycji antykomunistycznej, funkcjonującym w strukturach organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych, gdzie za wiedza i zgoda kierownictwa przygotowano i zrealizowano nękające działania przestępcze wobec osób zaangażowanych w działalność antykomunistyczną, a następnie składano raporty z ich wykonania w ten sposób, że podjęli opisane w pierwszym zarzucie bezprawne czynności o charakterze przestępczym wobec aktywistki NSZZ „Solidarność” Anny Walentynowicz dopuszczając się zbrodni komunistycznej w postaci represji wobec jednostki i zbrodni przeciwko ludzkości w postaci poważnego prześladowania osoby z powodu przynależności do określonej grupy politycznej, tj. czyn z art. 258§1 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko narodowi Polskiemu.

Sprawa była już raz rozpoznawana przez Sąd Okręgowy w Radomiu. W dniu 22 czerwca 2011 roku zapadło postanowienie o umorzeniu postępowania. Według stanowiska Sądu Okręgowego w Radomiu rozpoznającego po raz pierwszy tę sprawę zarzucane oskarżonym czyny nie stanowiły zbrodni przeciwko ludzkości lecz zbrodnie komunistyczne dlatego ich karalność przedawniła się.

W dniu 13 września 2011 r. Sąd Apelacyjny w Lublinie uchylił postanowienie Sądu Okręgowego o umorzeniu postępowania i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Radomiu do rozpoznania wskazując na kwestie wykładni pojęcia zbrodni przeciwko ludzkości. Sąd ten podniósł, iż przedmiotem oceny w postępowaniu jest zachowanie oskarżonych godzące w podstawowe wolności obywatelskie (wolność głoszenia poglądów politycznych) skierowane wprawdzie wobec jednostki ale reprezentującej określoną grupę polityczną. Przy czym oskarżeni działali jako funkcjonariusze państwa komunistycznego w określonej sytuacji historycznej i kierowali się motywami polityki prześladowań państwa wobec opozycji.

Sąd Apelacyjny wskazał na konieczność przeprowadzenia kompleksowej analizy historycznej uwzględniającej strukturę, zakres i sposób działania ówczesnego MSW. Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2011 roku Sąd Okręgowy w Radomiu przekazał sprawę prokuratorowi celem uzupełnienia istotnych braków śledztwa przez zgromadzenie i dołączenie do materiału dowodowego źródeł dowodowych uzasadniających tezę prokuratora, iż opisane w akcie oskarżenia czyny stanowią zbrodnię przeciwko ludzkości w postaci prześladowania osoby z powodu przynależności do określonej grupy politycznej. Uzupełnienie materiałów miało na celu analizę postępowań na terenie całego kraju, analizę skali podobnych działań funkcjonariuszy aparatu władzy. Instytut Pamięci Narodowej pracował nad sprawą kolejne trzy lata. Ponownie akt oskarżenia wpłynął do Sądu Okręgowego w Radomiu 27 lutego 2015 roku.

W dniu 8 października 2015 roku Sąd Okręgowy w Radomiu postanowił rozpoznać sprawę w składzie trzech sędziów zawodowych, z uwagi na to, że akt oskarżenia zarzuca oskarżonym zbrodnie przeciwko ludzkości, a tak zaproponowana kwalifikacja wymaga oceny zachowań oskarżonych w kontekście prawa międzynarodowego i odniesienia się do definicji zbrodni przeciwko ludzkości, która w ocenie Sądu, nie jest jednoznacznie określona.

Ponadto oceny wymagać będzie również kontekst historyczny, a mianowicie postępowanie struktur państwowych wobec określonej grupy społecznej. Dlatego, zdaniem Sądu, waga sprawy jest niezwykle doniosła i wymaga rozpoznania w poszerzonym składzie.

Akt oskarżenia złożył Instytut Pamięci Narodowej. Zdaniem IPN oskarżeni mieli świadomość, że będzie to skutkowało co najmniej ograniczeniem ruchowym Walentynowicz, co uniemożliwi jej spotkania z pracownikami zakładów pracy. Próba ta się jednak nie powiodła, ponieważ działaczka związkowa udaremniła te plany wyjeżdżając wcześniej z Radomia. Anna Walentynowicz działaczka Wolnych Związków Zawodowych, współzałożycielka NSZZ „Solidarność”. Dama Orderu Orła Białego. Zginęła w katastrofie lotniczej Tu-154 pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku. Rozprawa odbędzie się 18 grudnia 2015 roku o godz. 9 w Sądzie Okręgowym w Radomiu.

Najszybsze informacje z Radomia wprost na Twojego Facebooka:
KLIKNIJ I POLUB NAS TERAZ >>