Antoni Czortek urodził się 2 lipca 1915 roku, a zmarł 15 stycznia 2004 roku w Radomiu. Był zawodnikiem Pomorza Grudziądz, Skody i Okęcia Warszawa oraz Radomiaka Radom. W 1936 roku reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie. Trzy lata później w Dublinie został wicemistrzem Europy. Czterokrotnie sięgał też po tytuł mistrza Polski (1934, 1938, 1939, 1949), dwukrotnie zdobył srebrny medal (1935, 1948) i raz brązowy (1936). Popularny Kajtek wystąpił 23 razy w reprezentacji Polski.
Był pierwszym sportowcem z naszego regionu, który wywalczył tytuł mistrza Polski. Antoni Czortek rozpoczął swoją karierę w Grudziądzu. Po dwóch latach treningów, w 1934 roku wywalczył pierwszy tytuł mistrza Polski. Mając zaledwie dziewiętnaście lat pokonał medalistę mistrzostw Europy Szapselsa Rotholca. W tym samym roku przeprowadził się do Warszawy. W 1936 roku reprezentował barwy Polski w igrzyskach olimpijskich.
Największe triumfy święcił jednak trzy lata później. W styczniu 1939 roku został uznany najlepszym zawodnikiem meczu Polska - Szwecja, za co z rąk króla Gustawa otrzymał puchar. Niespełna trzy miesiące później, w kwietniu w Dublinie zdobył tytuł wicemistrza Europy wagi piórkowej. Po tym sukcesie wyznaczony został do reprezentacji Starego Kontynentu na mecz z USA. Do wyjazdu jednak nie doszło, we wrześniu w karabinem w ręku Antoni Czortek bronił Ojczyzny. W 1943 roku pięściarz trafił do obozu zagłady w Auschwitz. Został tam szybko rozpoznany i właśnie pobyt w obozie sprawił, że Czortek przeszedł na trwałe do historii.
Choć był olimpijczykiem i wicemistrzem Europy kibice pamiętają go głównie jako uczestnika obozowych walk o życie. W Auschwitz stoczył 15 walk, najczęściej z dużo od siebie cięższymi współwięźniami. Jeden z pojedynków zapisał się w historii szczególnie. Czortek zmierzył się z hitlerowskim esesmanem Walterem. Już po pierwszym ciosie rywal upadł na deski. Wokół ringu panował niepojęty doping i szał radości. W trzeciej rundzie Niemiec ponownie leżał na deskach. Werdykt był jednogłośny dla Polaka. Pozostali więźniowie w euforii wzięli go na ręce i zanieśli do bloku śpiewając Mazurka Dąbrowskiego.
O zdarzeniu z jego udziałem w obozie zagłady w Oświęcimiu nakręcono film. Po zakończeniu wojny, w 1947 roku Czortek przeniósł się do Radomia, gdzie jako zawodnik Radomiaka zdobył w 1949 r. swój ostatni tytuł mistrza Polski. Po zakończeniu kariery został trenerem sekcji pięściarskich, najpierw w Radomiaku, a następnie w Lotniczym KS Czarni Radom oraz Broni Radom, szkoląc m.in. przyszłego mistrza olimpijskiego Kazimierza Paździora. Tytuł Honorowego Obywatela Radomia został mu przyznany uchwałą Rady Miejskiej z dnia 16 lutego 2004 roku.
Najszybsze informacje z Radomia wprost na Twojego Facebooka:
KLIKNIJ I POLUB NAS TERAZ >>