Ks. Włodzimierz Sedlak jest autorem wielu książek, artykułów naukowych i popularnonaukowych o geologii, paleontologii, badaniach nad pochodzeniem życia, paleobiochemii i paleobiofizyki. Przyjaciele wspominają go jako nieprzeciętnego kapłana, katechetę, spowiednika i rekolekcjonistę. Do historii przeszedł również jako wspaniały kaznodzieja. Jego kazania i rekolekcje znane były w całej Polsce i za granicą.
Pamięć o księdzu profesorze jest w Radomiu bardzo żywa. Uchwałą Sesji Rady Miejskiej, na wniosek Ośrodka Kultury i Sztuki Resursa Obywatelska i Kurii Diecezji Radomskiej rok 2011, z okazji 100-lecia rocznicy urodzin, był ogłoszony rokiem ks. prof. Włodzimierza Sedlaka.
Włodzimierz Sedlak, urodzony w 1911 roku, od lat 60. XX wieku pracował naukowo w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W Radomiu zamieszkał w 1952 r. Prowadził badania interdyscyplinarne z zakresu paleontologii, geologii, archeologii, filozofii przyrody, antropologii, pochodzenia życia, paleobiochemii, ochrony środowiska. Stworzył bioelektronikę, naukę teoretyczną rozpatrującą życie w oparciu o kwantowe zjawiska zachodzące w organizmie. Jeden ze znanych cytatów wybitnego uczonego i kapłana brzmi: „Życie jest światłem, życie jest elektromagnetycznym rozbłyskiem”. Ksiądz Sedlak przez wiele lat prowadził badania terenowe w Górach Świętokrzyskich, zwłaszcza na gołoborzach na zboczach Świętego Krzyża (Łyśca). W ich wyniku odkrył wiele form pradawnych organizmów.
Nauczał religii w radomskich szkołach średnich. Tytuł honorowego obywatela Radomia otrzymał w 1991r. Jest też honorowym obywatelem Skarżyska - Kamiennej. Zmarł w 1993 r. Miasto Radom ufundowało grobowiec na cmentarzu na Firleju. Na budynku plebanii przy ulicy Sienkiewicza, w którym ks. Sedlak mieszkał, dzięki proboszczowi katedry, księdzu Edwardowi Poniewierskiemu, umieszczona została tablica ku czci profesora. Podczas Roku Sedlaka, z okazji rocznicy 100-lecia Jego urodzin, odbywały się spotkania i wystawy edukacyjne w różnych placówkach kultury. Od 1997 roku w Radomiu działa wydawnictwo Continuo, które wydaje książki Profesora oraz czynnie uczestniczy w różnych inicjatywach popularyzujących postać Włodzimierza Sedlaka.
Janusz Pulnar autor opracowania "Radomskie wędrówki regionalne. Wydarzenia, ludzie, zabytki, dziedzictwo kulturowe, przyroda" nazywa ks. prof. Włodzimierza Sedlaka "umysłem niepospolitym, upartym, odkrywcą nieznanych ścieżek nauki". Podczas okupacji przebywał w Siennie. Tam prowadził tajne komplety, założył Towarzystwo Szkoły Średniej, szkołę rzemiosł, gimnazjum i liceum, organizował bibliotekę. W 1946 r. podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UMCS w Lublinie. Uzyskał magisterium z antropologii i pedagogiki, a potem tytuł doktora nauk matematyczno-przyrodniczych. Odtąd jego pasją stała się nauka. Współpracował z Polską Akademią Nauk, wykładał, kierował nowo utworzoną Katedrą Biologii Teoretycznej KUL. W Radomiu zamieszkał w 1959 r. Tu był znany z porywających kazań w kościele mariackim. Głownie jednak zajmował się badaniami z pogranicza wielu dyscyplin naukowych.
W Górach Świętokrzyskich odnalazł ślady starożytnego hutnictwa i odtworzył proces dawnego wytopu, badał geologię gór, rudy pirytu i manganu, odkrył pozostałości organizmów dolnokambryjskich, dotąd nauce nieznane. To odkrycie stało się zaczątkiem jego pionierskiej idei „krzemowych początków życia”, wyprzedzającej o lat kilkanaście podobną teorię uczonego brytyjskiego. Nade wszystko przejdzie do historii jako twórca nowej dziedziny – bioelektroniki, elektromagnetycznej teorii życia. Przedstawił ją w wielu rozprawach, artykułach i publikacjach książkowych: "Bioelektronika", "Homo electronicus", "Życie jest światłem". Wśród ponad dwudziestu wydanych książek księdza profesora są też pozycje literackie: wspomnieniowe i pamiętnikarskie ("W pogoni za nieznanym", "Człowiek i Góry Świętokrzyskie"), w których pisze o swoim życiu i trudnej drodze badacza o rewolucyjnych poglądach - wspomina Radio Plus Radom.
