Natalia Rybka, Fiołki nie są miłością

Wernisaż: 17.01.2025 roku, godz. 18.00

Wystawa czynna do 9.03.2025 roku

Kurator wystawy: Paweł Witkowski

Tytuł wystawy sugeruje subtelne napięcie między symboliką a rzeczywistością. Fiołki, często kojarzone z delikatnością, romantyzmem i uczuciami, zostają tutaj odarte z jednoznacznych skojarzeń. Wystawa bada granice między tym, co namacalne a symboliczne, między konwencją a autentycznym przeżyciem. Poprzez różnorodne formy artystycznego wyrazu, twórca zaprasza do refleksji nad naturą emocji, ich ulotnością i tym, jak łatwo mogą zostać spłycone przez schematy kulturowe. „Fiołki nie są miłością” to próba redefinicji języka uczuć oraz sposobu, w jaki sztuka interpretuje miłość – nie jako oczywisty symbol, ale jako skomplikowany, wielowymiarowy fenomen.

Wystawa Natalii Rybki to przestrzeń, w której artystka zadaje pytania o istotę człowieczeństwa. Poszukuje odpowiedzi dotykających najgłębszych warstw ludzkiej duchowości. W swoich pracach nawiązuje do klasyków malarstwa, takich jak Caravaggio czy Siemiradzki, reinterpretując ich dzieła, by opowiedzieć o współczesnych problemach. Inspiruje ją ich techniczna doskonałość, ale również emocje, które zawarli w swoich obrazach. Jej prace to dialog między przeszłością a teraźniejszością. Sięganie po symbolikę roślin pozwala złagodzić ciężar trudnych tematów, takich jak wykluczenie społeczne, przedmiotowe traktowanie kobiet czy cierpienie wynikające z izolacji. Natura, która pojawia się w obrazach, nie jest dekoracją – jest nośnikiem emocji i znaczeń. Zaproszeniem do głębszej refleksji.

To wyjątkowe malarstwo opiera się na trzech warstwach komunikacji: estetycznej, narracyjnej i duchowej. Pierwsza przyciąga wzrok – to szczegóły przyrody, melancholia i harmonia kolorów. Druga opowiada historię, która dotyka tematów społeczno-kulturowych. Trzecia, najważniejsza, to przestrzeń emocji i rzeczywistości niematerialnej, w której odbiorca może odnaleźć własne pytania i odpowiedzi. Artystka szuka sensu w chaosie i odkrywam porządek, który przekracza materialność i codzienność. To właśnie w tej przestrzeni niewidzialnego i nieuchwytnego dostrzega źródło głębszego sensu.

Natalia Rybka (ur. 1988) – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie zrealizowała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Andrzeja Tobisa oraz prof. Antoniego Kowalskiego na kierunku Malarstwo. Obecnie mieszka i tworzy na Śląsku. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, instalacją oraz scenografią teatralną. W latach 2012–2014 tworzyła i realizowała scenografie do sztuk teatralnych. Po latach poszukiwań, skoncentrowała się na sztukach plastycznych, rozwijając swoje umiejętności w malarstwie olejnym. Jest laureatką konkursów i zdobywczynią nagród m.in. Artystyczna podróż Hestii, Obraz Roku 2015, Grand Prix na 25. Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, nagrody Marszałka Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie czy nagrody magazynu „Arteon” za rok 2016. Uczestniczka wielu wystaw w kraju i za granicą.

Anna Czarnota, Dziękuję Wam drogie koszmary

Wernisaż: 17.01. 2025 roku, godz. 18.00

Wystawa czynna do 9.03. 2025 roku

Kurator wystawy: Paweł Witkowski

W sztuce, jak w życiu, nie zawsze wszystko jest jasne, proste i klarowne. Często rzeczy, które mają na nas największy wpływ, pochodzą z mroków naszej podświadomości, stając się źródłem niepokojących myśli i wyobrażeń. Tytułowe koszmary nie są jedynie przestrzenią zagrożenia, lecz stają się źródłem twórczej energii. To, co wydaje się niepokojące, po czasie ukazuje swoje nieoczekiwane, ukryte piękno. 

Artystka w swojej twórczości konfrontuje się ze swoimi emocjami i ograniczeniami, które z tych emocji wynikają. Jej malarstwo jest nie tylko środkiem wyrazu, lecz także przestrzenią do szczerego przyglądania się sobie i mierzenia się ze swoją wrażliwością. Jest świadoma niedoskonałości własnych i otaczającego ją świata. Ma odwagę o tym mówić. Czarnota poszukuje ukojenia w naturze, próbując znaleźć w niej spokój i harmonię. Gdy ich nie znajduje, akceptuje swój dyskomfort. Pozwala mu być obecnym w swojej twórczości, co daje poczucie autentyczności. Proces malowania staje się dla niej kluczowym przeżyciem – to nie tylko sposób na wyrażanie siebie, ale przede wszystkim akt, który angażuje ją w pełni. Tworzenie to moment, w którym odrzuca oczekiwania i odnajduje akceptację słabości. Dzięki temu każda praca staje się wewnętrznym odkryciem, etapem na drodze ku lepszemu zrozumieniu siebie i swojego miejsca w świecie. Staje się też głosem pokolenia młodych ludzi, którzy poszukują siebie w tym często niezrozumiałym dla nich świecie. Każdy obraz jest jak zapis lęku, który nie został stłumiony, lecz przekształcony w sztukę, a tytułowe koszmary stają się sprzymierzeńcami w procesie twórczym.

Anna Czarnota (ur. 2000) – malarka. Obecnie jest studentką piątego roku i przygotowuje się do obrony dyplomu w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych oraz miała dwie wystawy indywidualne. Jej prace prezentowane były także na wystawach pokonkursowych m.in. Piotrkowskiego Biennale Sztuki oraz Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Malarskiego im. Wojciecha Fangora, na którym otrzymała wyróżnienie od Mazowieckiego Centrum sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu.