Alkoholizm bez wątpienia jest chorobą, która dotyka całą rodzinę a nie tylko jednego jej członka. I ta właśnie zależność nazywana jest koalkoholizmem lub współuzależnieniem. Błędne jest jednak założenie, że obecność w rodzinie lub bliskim otoczeniu osoby uzależnionej z góry przesądza o koalkoholizmie bliskich. To można bowiem stwierdzić jedynie w wyniku dokładnej obserwacji, połączonej z analizą zachowań, nie zaś tylko na samym zdiagnozowaniu sytuacji zewnętrznej. Wielu autorów zajmujących się koalkoholizmem uznaje go za przejaw choroby, inni twierdzą, że nie jest to choroba, a przede wszystkim zespół cech i zachowań wynikających z nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji problemowej.

Podstawowe objawy współuzależnienia to:
- niekontrolowana skłonność do krańcowych odczuć i zachowań
- brak poczucia własnej wartości i trudności z zaspokajaniem własnych potrzeb
- pełne skoncentrowanie się na osobie uzależnionej 
- poczucie winy, nawet na granicy obsesji
- brak wiary w siebie, poczucie niskiej wartości, 
- nadmierna skłonność do poświęceń
- brak zaufania do siebie i otoczenia
- stany depresyjne oraz gwałtowne huśtawki nastrojów
- zaspokajanie potrzeb innych kosztem potrzeb własnych

Osoby współuzależnione bardzo często w sposób nieświadomy wspierają alkoholika w procesie spożywania alkoholu i w efekcie na skutek ich działania albo też i zaniechań kontynuuje on ten proces i nie poddaje się niezbędnej terapii i leczeniu.

Najczęściej popełnianymi błędami ze strony osób współuzależnionych są takie zachowania jak:
- tolerowanie anormalnych czy wręcz patologicznych zachowań ze strony alkoholika 
- kontrolowanie alkoholika, czasami nawet obsesyjne
- przerzucanie na siebie odpowiedzialności za czyny i zachowania alkoholika
- pozwalanie sobie na narzucenie rytmu życia generowanego przez alkoholika
- nadopiekuńczość
- niedopuszczanie do ponoszenia przez alkoholika konsekwencji picia i tolerowanie wynikających z niego zachowań
- bierne trwanie w związku z osobą uzależnioną od alkoholu 
- brak poczucia własnej wartości lub przeciwnie poczucie wyższości lub nawet arogancja

W zależności od nasilenia różnych objawów podstawową metodą leczenia koalkoholizmu jest oddziaływanie psychoterapeutyczne. Dopiero wtedy, gdy objawy lękowe, depresyjne czy somatyczne osiągną poziom utrudniający normalne funkcjonowanie w życiu prywatnym i zawodowym lub będą uniemożliwiać psychoterapię, stosuje się leczenie farmakologiczne.
 

W naszym cyklu artykułów przybliżymy Państwu problem alkoholizmu, pokażemy wielorakie konsekwencje z nim związane, a tym samym postaramy się Państwa przekonać ,że lepiej nie sięgać po tą wątpliwą przyjemność i poprzez to uniknąć wielu nieszczęść i cierpień.

Fundacja na Rzecz Promowania Zdrowia, Sportu i Talentów

Salus Et Facultas

w ramach:

Przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym proponuje edukację publiczną z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom w formie serii artykułów publikowanych na stronie www.radom24.pl .

Projekt współfinansowany ze środków Gminy Miasta Radom.