Materiały umieszczone zostały na 25 panelach przed kościołem garnizonowym. Poza tekstami zobaczyć można na nich listy, fotografie, zeskanowane odznaki czy plakietki. Wystawa jest poświęcona dziejom harcerstwa w PRL. – Harcerstwo chciano przekształcić w organizację na wzór pionierów w ZSRR, która wychowywałaby komunistów – stwierdził Marek Wierzbicki.

Szczególny nacisk został położony na lata 1980–1989, kiedy niezależne od władz komunistycznych środowiska harcerskie odrodziły się, wysuwając postulat odnowy ZHP w oparciu o tradycyjne harcerskie ideały.

Wystawa składa się z pięciu części. Pierwsza z nich zatytuowana „Harcerstwo zniewolone” ukazuje niszczenie harcerstwa przez władze komunistyczne, próby jego odrodzenia oraz podporządkowanie PZPR i przekształcenie w upolitycznioną organizację. Część druga „Harcerska solidarność” opowiada o ruchach i organizacjach harcerskich powstałych na fali solidarnościowego buntu. „Harcerstwo stanu wojennego”  przedstawia losy niezależnego harcerstwa po roku 1981. Z czwartej części pt. „Niezależni” dowiemy się o działalności niezależnych organizacji harcerskich oraz ich udziale w służbie porządkowej, sanitarnej i informacyjnej. Ostatnia część, czyli „Czas przełomu”, prezentuje zmiany w polskim harcerstwie w okresie transformacji ustrojowej 1989 roku.

Wystawa przyjechała do nas z Krakowa. – Będziemy mogli ją oglądać do 10 listopada. Potem pojawi się w innych miastach, m.in. Poznaniu i Bytomiu – dodał Wierzbicki.

Wystawę przygotowało Biuro Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, oddział w Lublinie, delegatura w Radomiu we współpracy ze Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej.