Profesor Adam Myjak przypomniał, że w trakcie skomplikowanej procedury wyłaniania laureatów trzech nagród i trzech wyróżnień, wymagającej bezstronnej oceny prawie setki nadesłanych projektów, jurorzy kierowali się wyłącznie aspektami artystycznymi. Szukali jednak konsensusu. Został on osiągnięty. Trwające od dwóch lat emocje w elitach politycznych nie przeniknęły do pracy Międzynarodowej Komisji Konkursowej. Co ważne, przedstawiciele zwaśnionych partii nie kwestionują werdyktu, uznającego koncepcję przedłożoną przez architektów - Andrzeja Sałygę i Dariusza Śmiechowskiego oraz artystę grafika, Dariusza Komorka. Dyrektor Jan Gagacki  powiedział, że konkurs został przeprowadzony prawidłowo zarówno pod względem artystycznym, jak i organizacyjnym. Zarówno jurorzy, jak i organizatorzy sprostali wyzwaniu jakie postawiła przed nimi tragiczna, niespotykana katastrofa lotnicza. Poinformował, że co prawda na konkurs nadesłano najwięcej projektów z Polski, to jednak wpłynęły ciekawe koncepcje upamiętnienia tragedii na lotnisku Siewiernyj w Smoleńsku także z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Rosji i innych krajów europejskich. Zakończył zaproszeniem do zwiedzania tej interesującej wystawy, która będzie eksponowana w Orońsku  do 10 czerwca.

W objaśnianiu zwiedzającym szczegółów, dotyczących zarówno sposobu oceny nadesłanych koncepcji, jak i wyłaniania laureatów uczestniczyli zarówno członkowie Komisji Konkursowej, jak  i gospodarze z Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Podczas zwiedzania kilkudziesięciu projektów upamiętnienia miejsca tragedii , za pośrednictwem monitorów transmitowano relację z prac Międzynarodowej Komisji Konkursowej. Zwiedzający wystawę dowiedzieli się, że o przyznaniu I nagrody wymienionej trójce twórców koncepcji zdecydowało: 1.Pełne uszanowanie przez nich autentyczności  miejsca tragedii. 2. Ochrona strefy przynależnej ofiarom. 3. Dramaturgia drogi, jaką  przejść muszą zwiedzający, odpowiadającej ostatniej fazie katastrofy, a następnie otwarcie przestrzeni na metafizykę śmierci.4. Powaga układu czasoprzestrzennego, będącego tłem do przeżywania różnorodnych emocji. Przy użytych środkach artystycznych, doceniono problem zagospodarowania przestrzennego tzn. zmieszczenia się  koncepcji autorów I nagrody  w granicy 400 m. kw, określonej regulaminem konkursu.

Mimo posiadanych informacji na temat warunków regulaminowych i walorów artystycznych prac, podczas oglądania poszczególnych projektów, trwały ożywione dyskusje. Obrazują to załączone zdjęcia: