W poprzedniej rozmowie ze Zbigniewem Kuźmiukiem dużo mówiliśmy o statystycznym wydzieleniu Warszawy z województwa mazowieckiego i możliwościach jakie może to dać dla rozwoju Mazowsza, w tym regionu radomskiego. Wywiad do przeczytania tutaj. W drugiej części rozmowy poruszyliśmy problem bezrobocia. 

Parlament Europejski nie był do tej pory forum, na którym szczególnie zajmowano się tematem bezrobocia, ale w Polsce, a już zwłaszcza w regionie radomskim, ten problem bardzo ludzi dotyka. Jak z poziomu PE można pomóc w jego złagodzeniu?

Zbigniew Kuźmiuk: Bezrobocie robi się jednak problemem ogólnounijnym, a zwłaszcza krajów południa Europy gdzie wg. EUROSTATU (czyli innej metody niż u nas) np. w Hiszpanii sięga 25 procent, więc dwuipółkrotnie wyższe niż w Polsce. Ja oczywiście nie chcę bagatelizować tego co jest u nas, ale ten problem tam jest coraz poważniejszy. Mówi się wręcz o młodym, straconym pokoleniu.

Nie ulega więc wątpliwości, że pojawią się ekstra programy unijne. Naszą rolą będzie aby zostały one zaadresowane także do państw Europy Środkowo-Wschodniej. Mamy nadzieję, ze nie tylko południe kontynentu będzie tutaj hołubione. 

Natomiast bez powrotu polskiej gospodarki na ścieżkę szybkiego wzrostu, problemu bezrobocia tak naprawdę rozwiązać się nie da. Doskonale wiemy, że dopiero wzrost na poziomie 5-6 procent, pozwala na wyraźnie tworzenie nowych miejsc pracy w naszej gospodarce.

To jasne, ale jak tego dokonać? 

Mamy program Prawa i Sprawiedliwości, który zakłada uruchomienie trzech motorów. Do tej pory wzrost wisi na eksporcie-imporcie, na motorze handlu zagranicznego. Trzeba uruchomić dwa pozostałe silniki: inwestycyjny i konsumpcyjny. Cudów nie ma - jeżeli ludzie mają dochody muszą wydawać, państwo i podmioty prywatne muszą inwestować. Bez tych trzech silników będziemy się kołatali na poziomie 2-3 procent, a to nie rozwiązuje naszych problemów, w tym bezrobocia. 

Oczywiście wypadamy lepiej jak np. jak Grecja, która ma recesję. Ale to 2-3 procent nie daje przyspieszenia, a subsydiowane miejsca pracy mogą tylko łagodzić problem, ale nigdy go nie rozwiążą. Tylko rozpędzona gospodarka tworzy miejsca pracy. 

Mówimy też o reindustrializacji. Cały czas karmiono nas takim przekonaniem, że „po cholerę przemysł, rozwijajcie usługi”. Ale w kryzysie okazało się, że bez twardej gospodarki jest byle jak. Niemcy, które mają twardą gospodarkę, ten rdzeń przemysłowy, oparły się kryzysowi. Wszyscy, którzy postawili na usługi oberwali bardzo mocno.

Najlepiej jest znaleźć ten balans między przemysłem a usługami, a to okazało się nie takie proste.

Musimy wytwarzać! nie tylko składać, ale - powtórzę - wytwarzać. Nawet ci, którzy lansowali tę teorię, że najlepszy plan gospodarczy to działanie bez planu, to teraz już przyznają, że coś takiego jak plan jest potrzebne.

Mając na uwadze, to co Pan mówi, wydaje się, że Radom jest takim miejscem, gdzie można wytwarzać. Są tradycje, są inżynierowie, wykwalifikowana kadra, szkoły zawodowe. Nic tylko produkować.

Jak najbardziej, Radom ma potencjał. Dlatego podobają mi się  takie inicjatywy jak klaster metalowy, bo pokazuje istotę sprawy - coś w czym się specjalizujemy, jest u nas wytwarzane od początku do końca. Od wkładu intelektualnego po gotowy wyrób. To są dobre pomysły i rzeczywiście pieniądze unijne można spokojnie tu zaadaptować. Ale musi być ssanie w gospodarce, zapotrzebowanie. Jak tego nie ma to wszystkie te pomysły są świetne, ale chodzą na jałowym biegu. 

Miejmy nadzieję, że przemysł zbrojeniowy ruszy. Że to nie będzie tak, iż będziemy te 100 miliardów w ciągu najbliższych lat wydawać tylko kupując za granicą, ale przede wszystkim u nas. Że wprowadzimy twardą zasadę: jeżeli ktoś nam oferuje jakiś doskonały projekt, bo my nie jesteśmy w stanie go przygotować, to duża część jest produkowana tutaj, w Polsce, w tym w Radomiu. 

Chcesz szybciej dowiadywać się o nowych wydarzeniach i czytać najświeższe newsy? POLUB NAS NA FACEBOOKU. ZRÓB TO TERAZ >>