Każda rodzina jest inna, tworzą ją różni ludzie, którzy w zróżnicowany sposób funkcjonują i mają rozmaite problemy. Czasami zdarza się tak, że jedno z rodziców pije alkohol. Jeśli jedna osoba w rodzinie ma problem z alkoholem, to ten problem dotyczy całej rodziny: drugiego rodzica i dzieci. Alkohol może przeszkadzać we wspólnym spędzaniu czasu i różnych zajęciach, rozmowach.

Naturalnym jest, że gdy matka lub ojciec pije alkohol dzieci mogą czuć: złość, strach, smutek, wstyd. Atmosfera w domu, gdzie pojawia się alkohol, jest trudna. Mogą pojawiać się kłótnie i awantury. Dom przestaje być schronieniem, gdzie można opowiedzieć o różnych problemach w szkole, kłótni z koleżanką lub kolegą, czy o tym, co martwi dzieci i młodzież. 

Bywają rodziny, gdzie w ogóle nie rozmawia się ze sobą, z obawy przed kolejną awanturą. Jest to trudna sytuacja i każdy z domowników stara sobie z nią poradzić na swój sposób. Zdarza się, że rodzic pod wpływem alkoholu jest agresywny, przeklina, bije, krzyczy, niszczy rzeczy. Alkoholizm jest chorobą, ale nie daje prawa aby krzywdzić innych.

Zrozumiałe jest to, że dzieci mogą nie wiedzieć co robić i jak się zachowywać. Często ukrywają problem rodziców lub starają się powstrzymać ich od picia. Mogą wstydzić się za swoich rodziców. Niektóre chowają albo wyrzucają butelki z alkoholem, starają się zrobić coś, żeby rodzic nie pił. Nie jest ważne czy używają łagodnej zachęty, groźby czy nawet błagania. Próby te nie przynoszą rezultatu. Warto bowiem wiedzieć, że dzieci nie są w stanie sprawić, aby rodzice przestali pić. Rodzic nadużywający alkoholu może zaprzestać picia, jednak potrzebuje specjalistycznej pomocy.

Na pewno warto, by dziecko z kimś o tym porozmawiało. Rozmowa o problemie z zaufaną osobą dorosłą, może przynieść dziecku ulgę, a także pomóc znaleźć jakieś rozwiązanie. Osobami, które można poprosić o pomoc mogą być – np. ciocia, nauczyciel czy pedagog szkolny.

Jeśli nie dziecko nie ma kogo poprosić o pomoc, to zawsze może zadzwonić na telefon zaufania dla dzieci i młodzieży  na nr 116 111 i porozmawiać o swoim problemie. Telefon jest czynny codziennie w godz. 12-20.

Gdy dziecko czuje, że jemu lub innej osobie grozi niebezpieczeństwo, gdy ktoś robi mu krzywdę zawsze ma prawo zawiadomić o tym policję. Zadzwonienie na policję w momencie gdy czuje się zagrożone, może być pierwszym krokiem aby zmienić sytuację w domu. Policja ma obowiązek zapewnić dziecku bezpieczeństwo, może również założyć mu niebieską kartę. To taki dokument, który ma pomóc policji w rozwiązaniu problemu. 

Niebieska karta składa się z dwóch części. Pierwsza przeznaczona jest dla policji, jest to dowód tego co policja zobaczyła na miejscu oraz dowód tego, że w domu dzieje się coś złego. Druga część jest przeznaczona dla dziecka lub osoby dorosłej, która dzwoniła na policję. Znajdują się na niej adresy i telefony, gdzie jeszcze można prosić o pomoc.

Gdy policjanci przyjeżdżają do domu, gdzie komuś dzieje się krzywda, mają obowiązek założyć niebieską kartę. Zdarza się jednak, że o tym nie pamiętają. Warto im wtedy o tym przypomnieć. Niebieska Karta powinna być wypełniana przy każdej interwencji policji. Jest to ważny dowód na to, co dzieje się w domu. Dzięki takiej karcie dzielnicowy będzie wiedział co dzieje w domu i co jakiś czas (raz w miesiącu) przychodził, aby sprawdzić czy wszystko jest w porządku.

Fundacja na Rzecz Promowania Zdrowia, Sportu i Talentów Salus Et Facultas w ramach: Przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym proponuje edukację publiczną z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom w formie serii artykułów publikowanych na stronie Radom24.pl.
Projekt współfinansowany ze środków Gminy Miasta Radomia.