Bazę wyjściową dla liczby i struktury ludności dla okresów międzyspisowych stanowią wyniki spisu powszechnego gminy, a następnie w kolejnych kwartałach i latach dane naliczane są metodą metodą bilansową według następującego schematu: do stanu ludności z początku okresu (roku, kwartału) w gminie dodaje się urodzenia żywe i odejmuje zgony, dodaje się zameldowania na pobyt stały (z innych gmin i z zagranicy), od których odejmuje się wymeldowania z pobytu stałego do innych gmin i za granicę), na samym końcu odejmuje się lub dodaje liczbę przesunięcia ludności z tytułu zmian administracyjnych. Dopiero takie skomplikowane działanie ukazuje stan ludności na końcu okresu (roku, kwartału) w gminie.
- Bilans ludności sporządzany był według tej metody do roku 2009 dla dwóch kategorii przebywania ludności, faktycznie zamieszkałej i zameldowanej na pobyt stały. Różnicę między tymi kategoriami zamieszkania stanowi saldo, plus minus, ludności zameldowanej na pobyt czasowy ponad 3 miesiące, do 2005 roku ponad 2 miesiące. Od roku 2010 bilans ludności sporządzany jest tylko dla ludności faktycznie zamieszkałej – wyjaśnia Łukasz Zieliński z specjalista Centrum Informacji Statystycznej Urzędu Statystycznego w Warszawie Odział w Radomiu. - Należy pamiętać, że dane dla lat 1995-1998, ludność stała i faktyczna, oraz według stanu na 30 czerwca 1999 roku (ludność faktyczna) zostały opracowane na podstawie wyników Narodowego Spisu Powszechnego z 1988 i mają znaczenie jedynie historyczne – dodaje Zieliński.
Od 1999 do 2009 roku dane o ludności stałej (według stałego miejsca zamieszkania) zostały opracowane na podstawie wyników Narodowego Spisu Powszechnego 2002. Od 2010 roku bazą wyjściową bilansu stanu i struktury ludności są wyniki NSP 2011. Ponieważ nie jest już opracowywany bilans ludności zameldowanej na pobyt stały, uległa zmianie metodologia liczenia wszystkich współczynników demograficznych, poszczególne fakty demograficzne i z zakresu migracji zostały odniesione do ludności faktycznej. Dane bilansowe dla ludności stałej i faktycznej oraz współczynniki za rok 2010, których bazą wyjściową były dane NSP 2002 mają wartość jedynie historyczną i są dostępne dla zainteresowanych w archiwum.
- Dane bilansowe ludności za rok 2010 opracowane zostały według podziału administracyjnego obowiązującego w dniu 1 stycznia 2011 roku, jednak ze względu na specyfikę Banku Danych Lokalnych zostały przeliczone zgodnie z obowiązującym w dniu 1 stycznia 2010 roku podziałem administracyjnym kraju, bez zmian, które nie wpływają na identyfikatory i nazwę jednostek podziału terytorialnego kraju. Wynika z tego różnica w stosunku do danych publikowanych w opracowaniach GUS – dodaje Zieliński.
A jak ma się to do liczb? W 1990 roku w Radomiu mieszkało 228,487 tys. osób, a liczba ta rosła aż do 1996 roku osiągając 232,823 osoby. Od 1997 roku odnotowuje się stały spadek liczby radomian. W roku 2000 było ich 230,492 tysiące, w 2005 roku 227,018 tysiące, w 2010 roku 221,658, a obecnie jest 219,815 tysięcy mieszkańców miasta.