Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na swych stronach internetowych udostępnia materiały z kampanii profilaktyczno-edukacyjnej skierowanej do nastolatków i ich rodziców pod nazwą "Alkohol kradnie wolność". To bardzo ciekawa lektura nie tylko dla rodzi zagrożonych problemem alkoholowym. Podnosi społeczną świadomość strat jakie ponoszą nastolatki i reszta społeczeństwa z powodu picia alkoholu.

Dziś zajmiemy się sygnałami ostrzegawczymi jakie rodzice mogą dostrzec gdy ich dzieci sięgają po alkohol i reakcją na te symptomy.

Wprawdzie niektóre z opisanych poniżej objawów mogą być naturalne dla normalnego procesu dojrzewania, należy zwrócić szczególną uwagę na dziecko, gdy kilka tych zjawisk występuje równocześnie:

- wyraźny spadek zainteresowania zajęciami, które poprzednio były dla dziecka atrakcyjne.

- zwiększenie poziomu frustracji, stresu i rozdrażnienia.

- problemy w szkole z nauką i zachowaniem.

- izolowanie się od kontaktów rodzinnych i skrywanie szczegółów dotyczących życia poza domem.

- częste zmiany nastroju.

- zmiany zwyczajów związanych z jedzeniem i zasypianiem.

- zapach alkoholu.

- zaniedbywanie wyglądu i stroju.

- zwiększenie potrzeb finansowych i ukrywanie sposobu wydatkowania "kieszonkowego". Znikanie drobnych sum pieniędzy z domu lub nieoddawanie reszty z zakupów zlecanych przez rodziców.

- nawiązywanie podejrzanych znajomości.

- reagowanie rozdrażnieniem na próby uzyskania przez rodziców informacji o tych kontaktach.

Tego typu sygnały ostrzegawcze mogą wskazywać nie tylko na picie alkoholu, ale także na zażywanie narkotyków. 

Całość oddziaływania wychowawczego, które podejmą rodzice, warto podzielić na trzy części: rozpoznanie i diagnoza sytuacji, interwencja oraz monitorowanie. Dzis zajmiemy się pierwszym z nich.

Co robić? Rozpoznawanie i diagnoza sytuacji

W niektórych sytuacjach gdy rodzice podejrzewają, że ich dziecko pije, choć nie posiadają na to bezspornych dowodów.

Najlepiej rozpocząc rozmowę z dzieckiem od powiedzenia o swoich podejrzeniach i równoczesnego zapewnienia, że nie chodzi o karanie go, tylko poznanie prawdy, ponieważ go kochają i się niepokoją. Np. warto powiedzieć: - Nie jestem tego pewien, ale wydaje mi się, że zdarza Ci się pić alkohol. Jeśli to prawda, to proszę Cię, żebyś mnie nie oszukiwał. Celem tej rozmowy nie jest ukaranie Cię, ale uniknięcie poważniejszych kłopotów.

W niektórych sytuacjach rodzice nie mają wątpliwości, że dziecko piło i dysponują niezbitymi dowodami. Wtedy należy zacząć od spokojnego powiedzenia o tych faktach i określenia celów dalszej rozmowy.

Rodzice zanim podejmą interwencję powini postarać się ustalić rzeczywisty stan rzeczy, jeśli chodzi o kontakty dziecka z alkoholem.

Ustalenie wspólnie faktów dotyczące picia dziecka:

- jak często pije napoje alkoholowe

- jakie są rodzaje tych napojów i ile ich wypija

- z kim to robi i w jakich sytuacjach

- jak się czuje w trakcie picia i później

- jak się zachowuje dziecko oraz inne osoby, które w tym uczestniczą

- jak te doświadczenia wpływają na inne sytuacje życiowe (w szkole, w kontaktach z rodzicami, rodzeństwem, przyjaciółmi itd.)

- czy dziecko doznało przykrości lub kłopotów w związku ze swoim piciem

- czy jego koledzy doznali jakiś szkód w związku z piciem.

W rozmowie rzeczą najważniejszą jest przestrzeganie pewnych zasad: w danym momencie mówi tylko jedna osoba; nie można podnosić głosu, używać lekceważących lub obraźliwych słów i wyzwisk. W trakcie rozpoznawania i diagnozowania nie można straszyć karami. 

Rodzice powinni przestrzegać zasad rozmowy. Jeśli nie nawiążą kontaktu w tej sprawie nie mają szans na zbudowanie fundamentów do przyszłych zmian na lepsze. Muszą powstrzymać się z oceną i krytyką postępowania dziecka.

Fundacja na Rzecz Promowania Zdrowia, Sportu i Talentów Salus Et Facultas w ramach: Przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym proponuje edukację publiczną z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom w formie serii artykułów publikowanych na stronie Radom24.pl.
Projekt współfinansowany ze środków Gminy Miasta Radomia.