"Po raz kolejny stwierdzamy, że każdy krok w kierunku objęcia przez państwo prawną opieką weteranów opozycji antykomunistycznej w czasach komunistycznego zniewolenia, jest działaniem słusznym. Po serii wspólnych spotkań i konsultacji mamy jednak żal, iż politycy III RP, którzy wyrośli dzięki naszej walce, nie zrozumieli idei wdrożenia tej ustawy. Choć wiele naszych uwag znalazło wasze uznanie w propozycji senackiej, to jednak zbyt mało skorzystaliście z propozycji przygotowanego przez nasze środowiska dwa lata temu obywatelskiego projektu potrzebnej ustawy.

Chcecie nas uszczęśliwić, niestety według własnej woli, dzieląc nas i poniżając względem naszych katów, którzy uwłaszczeni stanowią najbogatszą grupę społeczeństwa polskiego. Obecny pośpiech, choć spóźniony o 25 lat, związany jest nie z art. 19 i 77 naszej konstytucji, lecz niestety, ze zbliżającą się 25 rocznicą okrągłego stołu. Chcecie pokazać, że w sprawie walczących o wolną Polskę, dzisiaj zapomnianych, przedwcześnie schorowanych i wyniszczonych żołnierzy bez broni, wreszcie coś zrobicie. My jednak musimy głośno powiedzieć, że czujemy się oszukani, albowiem według tego projektu macie większe serca dla naszych oprawców, jak względem tych, dzięki którym żyjemy dziś w wolnej i niepodległej Polsce. Twierdzimy tak, bowiem dotychczasowy, złożony w Sejmie projekt przewidywanej ustawy, nie spełnia godnego zadośćuczynienia, oczekiwanego przez środowiska weteranów opozycji i realizacji artykułów konstytucyjnych, mówiących o szczególnym traktowaniu ludzi walczących na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego.

Wyrażamy wobec niego następującą opinię:

1. Oczekujemy, że będzie to ustawa nie o doraźnej i dzielącej środowiska patriotyczne pomocy socjalnej dla grupy najbiedniejszych działaczy opozycji antykomunistycznej i osób represjonowanych, ale ustawa o weteranach opozycji antykomunistycznej, która ustanowi status weterana, uprawniający nie tylko do posiadania legitymacji i odznaki oraz do klepania ludzi po plecach, pustych słów pochwał i jałmużny dla nielicznych, ale przede wszystkim do dożywotnich i godnych świadczeń dla wszystkich, którzy za swoją ofiarną walkę na rzecz wolnej Polski są w stanie status weterana uzyskać.

2. Jeżeli pragnie się wprowadzić kryterium dochodowe, to musi nim być zawsze aktualna średnia krajowa. Tylko taka wielkość kryterium dochodowego będzie gwarantowała, że uprawnieniami ustawy objęte będą wszystkie środowiska żołnierzy bez broni wśród tzw. zwyczajnych ludzi. Jest to tym bardziej niezbędne, ponieważ III RP za pracę polegającą na łamaniu praw człowieka, w dalszym ciągu zapewnia bez żadnego kryterium, dożywotnie i sowite emerytury wszystkim bez wyjątku dziesiątkom tysięcy funkcjonariuszy nawet zbrodniczego komunistycznego aparatu PRL. Emeryturę w wysokości prawie 4 tysięcy zł ma np. jeden z morderców błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki! Dlaczego wrogom wolnej Polski, którzy w PRL byli hojnie uprzywilejowani, dzisiejsze państwo nie proponuje jedynie takich świadczeń, jakie proponuje ich ofiarom? I to byłoby dla nich aktem dobrej woli. Powinni się bowiem cieszyć, że uzyskali grubą kreskę i nie trafili na śmietnik historii lub do więzień.

3. Sprzeciwiamy się kategorycznie sposobowi tworzenia rad konsultacyjnych dla rekomendowania osób ubiegających się o uprawnienia ustawy. Niedopuszczalne jest nie wiadomo jak i przez kogo tworzenie takich rad, ponadto tylko z osób posiadających Krzyż Wolności i Solidarności, ponieważ w skład tych rad nie mogłyby wchodzić osoby w walce o wolną Polskę często najbardziej zasłużone, a Krzyża owego nie posiadające, z uwagi na wcześniejsze uzyskanie odznaczenia wyższej rangi. Uczciwy mechanizm tworzenia rad konsultacyjnych proponuje nasz projekt ustawy. Mają to być osoby delegowane przez jasno zdefiniowane organizacje środowisk weteranów opozycji antykomunistycznej.

4. Przedwcześnie schorowanym i wyniszczonym przez więzienia i inne represje weteranom opozycji antykomunistycznej, dzisiaj potrzeba nie pierwszeństwa w kolejce do lekarza, ale bezpłatnych leków i pełnej opieki medycznej. Tego się domagamy w ich imieniu, bo oni również przedwcześnie po prostu umierają.

5. Zakres obowiązywania ustawy nie może kończyć się na 4 czerwca 1989 roku, ale 31 grudnia 1989, bowiem do końca tego roku, a czasem i dłużej trwały represje aparatu przemocy PRL. Mamy jeszcze więcej, naszym zdaniem koniecznych rozwiązań, jakie powinny znaleźć  się w ustawie o weteranach opozycji. Są one zawarte w naszym obywatelskim projekcie ustawy. To, co przedstawiamy w niniejszym liście, jest niezbędnym minimum, aby uchwalona ustawa nie wywoływała dalszego rozgoryczenia wśród żyjących jeszcze bohaterów walki o wolną Polskę. Wielu z nich bowiem w bólu i żalu zdążyło już umrzeć i niczego nie doczekało.

Tym zaś, którzy odsyłają nas do uprawnień ustawy o kombatantach militarnych i dowodzą, że treść ustawy o weteranach żołnierzy bez broni nie może znacząco odbiegać od treści tamtej ustawy, mówimy, iż jest to porównanie niesłuszne. Ustawa o kombatantach jest reliktem z epoki komunizmu, który również kombatantom militarnym daje niegodną jałmużnę. Dlatego ustawa o weteranach opozycji w wolnej Polsce ma być wzorem dla poprawienia uprawnień także w ustawie dla kombatantów".

W imieniu Grupy Roboczej środowisk opozycji antykomunistycznej podpisali:
Andrzej Rozpłochowski - Katowice
Andrzej Sobieraj - Radom
Andrzej Słowik - Łódź
Janusz Olewiński - Siedlce

Chcesz szybciej dowiadywać się o nowych wydarzeniach i czytać najświeższe newsy? POLUB NAS NA FACEBOOKU. ZRÓB TO TERAZ >>