Zmarła w 2002 roku patronka była inicjatorką powstania w 1972 roku  Wydziału Rytmiki w ówczesnej Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Radomiu. W szkole tej  ( I i II stopnia) pracowała od 1962 roku,  po uzyskaniu tytułu magistra sztuki w zakresie rytmiki, ucząc rytmiki, umuzykalnienia, audycji muzycznych oraz gry na fortepianie. W Radomiu była jedyną rytmiczką  do roku 1982 tj. do ukończenia studiów rytmicznych przez jej byłe uczennice – Annę Cender i Elżbietę Mikołajczyk.

Stefania Mańko urodziła się w Poznaniu, ale podczas okupacji hitlerowskiej została z rodziną przymusowo  przesiedlona do ówczesnej Generalnej Guberni, w 1941 roku zamieszkała w Radomiu, uzyskując w tym mieście świadectwo dojrzałości w Liceum im. Mikołaja Kopernika. Studia wyższe kończyła w Poznaniu (germanistyka) i Łodzi (kier. sztuka).

Aktu odsłonięcia tablicy pamiątkowej, umieszczonej w holu przy wyjściu do Sali Rytmiki nr 3,  dokonali: Leszek Pożyczka, dyrektor Wydziału Edukacji w Urzędzie  Miejskim w Radomiu,  Robert Pluta, dyrektor Zespołu Szkół Muzycznych  im. Oskara Kolberga, Barbara Mendel z domu Czaban,  absolwentka Wydziału Rytmiki oraz mąż patronki, Jerzy Graliński (obecnie dyrektor Hotelu  „Gromada” w Radomiu) i jego syn dr Wojciech Graliński, również absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej (I i II stopnia) w Radomiu, obecnie wykładowca prawa na UMCS w Lublinie i na wyższych uczelniach  Radomia. W uroczystości uczestniczyły siostry Stefanii Gralińskiej – Ludwika Płucisz  i Halina Piotrowska.  Dyrektor Robert Pluta i wychowanki patronki wspominały prof. Stefanię Gralińską jako  osobę niezwykle skromną, oddaną uczniom  i swojej pracy zawodowej – wspaniałą. To jej pamięci dedykowany był program jubileuszowy w sali  koncertowej, wypełniony rytmiką.

W drugiej połowie lat osiemdziesiątych profesor Gralińska oprócz  nauczania  Państwowej Szkole Muzycznej w Radomiu pełniła stanowisko wizytatora szkolnictwa artystycznego na terenie ówczesnego województwa radomskiego. Jej pasją była też turystyka, zwłaszcza górska, wcześniej – tenis stołowy. Jeszcze przed zamążpójściem z Jerzym Gralińskim występowali w duecie jako reprezentanci sekcji tenisa stołowego Akademickiego Związku Sportowego w Łodzi. Za działalność pedagogiczną i wychowawczą prof. Stefania Gralińska została uhonorowana   m.in. Złotym Krzyżem Zasługi  i odznaką zasłużony Działacz Kultury.