- Książka ta ujęła nas swoją kunsztownością. Niezwykłością „Mapy” jest to, że jest ona zarówno powieścią, jak i zbiorem opowiadań. Jeśli czytać ją jako zbiór opowiadań, to są to krótkie fabuły, opowiadane niezależnie od siebie. Ale jeśli czytać je jako powieść, to widać, że „Mapa” się składa, że opowieści odbijają się wzajemnie, że odbijają się bohaterowie, a także przedmioty. Ta książka ma skomplikowaną strukturę i dla miłośników literatury na pewno będzie czymś fascynującym do odczytania i rozszyfrowania - podkreśla Jerzy Jarzębski - mówi przewodniczący kapituły Jerzy Jarzębski.

- Tę książkę napisałam bez myślenia o tym, że zostanie wydana. Wydaje mi się, że w tym momencie najważniejsze jest to, co w niej widzą czytelnicy. Słyszę głosy, że jest o złu, o przemocy. Może i tak. Dla mnie jest bardziej o wolności. Jest tam dużo światła i dużo wiatru - mówi o swojej książce laureatka Nagrody Literackiej Barbara Sadurska.

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza została przyznana już po raz piąty. Tym razem do konkursu zostało zgłoszonych 106 książek, które oceniało jury w składzie: Jerzy Jarzębski(przewodniczący kapituły), Ewa Graczyk, Anna Kałuża, Zofia Król, Zbigniew Kruszyński, Józef Olejniczak, Justyna Sobolewska i Tomasz Tyczyński (sekretarz). Wśród nominowanych znalazło się pięć autorek: Joanna Gierak-Onoszko za książkę „27 śmierci Toby’ego Obeda” (Dowody na Istnienie), Dorota Kotas za „Pustostany” (Niebieska Studnia), Barbara Sadurska za „Mapę” (Nisza), Natalka Suszczyńską za „Dropie” (Ha!art) i Urszula Zajączkowska za „Patyki, badyle” (Marginesy). Wszystkie wyróżnione nominacjami książki to pierwsze prozatorskie publikacje ich autorek.

Nagroda, której organizatorami są Prezydent Radomia oraz Muzeum Witolda Gombrowicza, a patronką Rita Gombrowicz, to 40 000 złotych. - Nagroda stała się już znaczącym ogólnopolskim wyróżnieniem kulturalnym. Jest jedną z najważniejszych nagród literackich w Polsce. Z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem zarówno samych twórców, jak i krytyków literackich. To co moim zdaniem najcenniejsze w Nagrodzie Literackiej im. Witolda Gombrowicza to fakt, że jest ona przyznawana za najlepszy debiut. Pomaga więc młodym twórcom właśnie wtedy, kiedy ta pomoc jest im najbardziej potrzebna, czyli na początku ich drogi artystycznej. Tym samym nasza nagroda odgrywa znaczącą rolę w wytyczaniu nowych literackich trendów, oddaje głos tym, których spojrzenie na rzeczywistość być może wykracza poza utarte schematy. W ten sposób młodzi twórcy mają szansę zostać dostrzeżeni - mówi prezydent Radomia Radosław Witkowski.

Po raz pierwszy Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza została wręczona we wrześniu 2016 r. Kapituła wskazała wówczas dwoje laureatów: Weronikę Murek i Macieja Hena. W drugiej edycji (2017) Nagrodę Gombrowicza dostała Anna Cieplak za powieść „Ma być czysto”, w trzeciej (2018) Marcin Wicha za „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”, zaś w czwartej (2019) Olga Hund za „Psy ras drobnych”. Dotychczas do Nagrody zgłoszono 401 książek.

Wręczeniu nagrody towarzyszy festiwal Opętani Literaturą. Jak informuje sekretarz kapituły i kurator Muzeum Witolda Gombrowicza Tomasz Tyczyński, w tym roku ze względu na pandemię festiwal odbędzie się w listopadzie i będzie miał skromniejszy program. Potrwa od 13 do 22 listopada, organizatorzy planują m.in. spotkania z nominowanymi i dyskusję kapituły podsumowująca pięciolecie nagrody.

Honorową Patronką Nagrody jest Rita Gombrowicz. Mecenasem jest Jarosław Krzyżanowski, zaś Partnerem Głównym Unidevelopment S.A. Nagrodę i festiwal „Opętani Literaturą” wspierają też Wodociągi Miejskie w Radomiu i Fundacja Instytut Gombrowiczowski.