Fundusze pochodzą z programu Regionalne Kolekcje Sztuki Współczesnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Program ministra ma charakter konkursu, w którym komisja ekspercka ocenia zgłoszone wnioski i decyduje o wysokości dofinansowania, które może wynieść do 200 tys. zł.

Dzięki pozyskanym funduszom Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” mogła kontynuować rozbudowę kolekcji, zgodnie ze strategią jej rozwoju, kupując 12 dzieł 11 autorów, za ogólną sumę 269 210 zł, z czego dofinansowanie wyniosło 150 tys. Wkład własny w kwocie 119 210 zł został pokryty ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.

Wszystkie prace wzmacniają reprezentacje wątków obecnych już w kolekcji. Do najcenniejszych należą dzieła nestorów polskiej neoawangardy – fotografia (1974/I poł l. 1990.) z najbardziej znanego cyklu autorstwa Natalii LL Sztuka konsumpcyjna oraz dokumentacja fotograficzna, głośnej i kontrowersyjnej w ówczesnych realiach, pracy dyplomowej Andrzeja Dłużniewskiego (zm. 2012) Krajobraz fantastyczny, obronionej w warszawskiej ASP w 1968 roku.

Do działu malarstwa zostały zakupione wielkoformatowe płótna Tomasza Ciecierskiego, Bez tytułu (2002/2008) i Tomasza Tatarczyka (zm. 2010) Czarne wzgórze (1990). Ich autorzy w nowatorski sposób dokonują interpretacji nowoczesnymi środkami wyrazu klasycznego tematu, jakim jest pejzaż. W tej grupie mieszczą się także abstrakcyjny obraz, Bez tytułu (1999) autorstwa Marka Szczęsnego, radomianina od wielu lat mieszkającego w Paryżu, i analityczne płótno Przestrzeń logiczna obrazu C, (2000) Włodzimierza Pawlaka.

Następna grupa dzieł podejmuje problem władzy. Nostalgiczna Jazda figurowa na Marksie, (1978/1990) jednego z najwybitniejszych współczesnych rzeźbiarzy, Krzysztofa Bednarskiego, stanowi swoiste rozliczenie artysty z ideologią totalitaryzmu. Motyw reprezentacji władzy i jej dążenie do kontrolowania życia jednostki ukazują fotografie młodego pokolenia artystów, Michała Kryńskiego, United We Stand (2002) oraz Jakuba Bąkowskiego, TV Zero Zones 2026. Appendix. Light box, (2011).  Z kolei krótki film Honzy Zamojskiego, Modernism (2010), w ironiczny sposób ukazuje niektóre modernistyczne praktyki artystyczne.

Listę zakupów zamyka czarno-biała praca, z cyklu Natury frasobliwe (1991), jednego z najwybitniejszych polskich fotografów Andrzeja Różyckiego, poruszająca problem granic między sferami sacrum i profanum.

Zakupione dzieła prezentowane są na wystawie „Specimen. Próba kolekcji”, której uroczyste otwarcie odbyło 6 listopada 2014 roku. Wystawę można oglądać do 31 stycznia 2015 roku.

Najszybsze informacje z Radomia wprost na Twojego Facebooka:
KLIKNIJ I POLUB NAS TERAZ >>