Do Radomia przywieziono wówczas z muzeum z Lipska oraz z  innych muzeów niemieckich w wiekszości XVIII i XIX-wieczne zabytki m.in. broń i rzemiosło z Dalekiego Wschodu – Japonii i Chin, Afryki i Oceanii. Wycofujący się w 1945 r. Niemcy pozostawili w Radomiu przywiezione kilka lat wcześniej muzealia. W latach sześćdziesiątych XX wieku ponad 80 zabytków przekazano w długoterminowy depozyt do Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi oraz 3 rzeźby datowane na  XVIII/XIX wieku do Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Niewielka część kolekcji trafiła również do Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku-oddział Muzeum Narodowego w Kielcach, gdzie niestety zaginęła.

W 2011 r. zabytki powróciły do Muzeum im. Jacka Malczewskiego. Obecnie poddawane są pracom konserwatorskim i przygotowywane do udostępnienia zwiedzającym. Część kolekcji – broń japońska oraz zbroja samurajska były już prezentowane podczas Japońskiej Nocy Muzealnej w Muzeum im. Jacka Malczewskiego.

Niewątpliwie do najcenniejszych eksponatów należy XVIII-wieczna zbroja samurajska typu Doi, na którą składają się kirys typu doi, naręczaki (kote), naramienniki (sode), nagolennice (suneate) oraz hełm (kabuto) typu o-boshi-suji-no. Poza tym w zbiorach znajdują się włócznie japońskie typu su-yari, włócznie typu naginata oraz miecze samurajskie typu katana i wakizashi datowane na XVIII w. Z Chin pochodzą oprócz przedmiotów codziennego użytku rzeźby pełonoplastyczne ukazujące m.in. Buddę Medytującego i Śmiejącego się z XVIII/XIX w. Z regionu Oceani - kilka grotów włóczni oraz pochwy grotów włóczni. Z terenów Afryki pochodzą m.in. oszczepy, łuki, strzały tworzące zespół z kołczanem, owalna tarcza wykonana prawdopodobnie ze skóry antylopy. Na szczególną uwagą zasługuje również pochodzący z Mongolii XIX-wieczny pas skórzany obijany mosiężną blachą zdobiony agatami.