Pierwsza z nich, zatytułowana „Pozornie niekonieczne”, to prezentacja prac poznańskiego artysty – Marcina Berdyszaka (ur. 1964). Na ekspozycji znalazły się cztery duże instalacje oraz blisko 40 obiektów malarskich. Większość z nich powstała w ostatnich latach i do tej pory nie była nigdzie prezentowana.

Pokaz podkreśla kilka charakterystycznych wątków podejmowanych przez autora, m.in. dialog z twórczością innych artystów, takich jak Tadeusz Kantor, Jasper Johns czy Jacek Malczewski. Najstarszą z prezentowanych na wystawie prac jest zrealizowana w 2004 roku instalacja „Obiecana perspektywa”, która odnosi się do sytuacji nieustannego przygotowywania się do wojny oraz militaryzacji dzieci. Mimo że zmienia się forma zagrożenia oraz kontekst, problem ten jest wciąż aktualny.

Wątek niedostrzegania obrazów rzeczywistości podjęty został z kolei w multimedialnej realizacji „Auto-Niebyt”, zwanej też „znikająca rzeczywistość”. Destrukcja, powtarzalność i umykające obrazy otoczenia podczas jazdy samochodem oraz ponowna rekonstrukcja bytu z tych obrazów, nam niedostępnych, w sposób dynamiczny pozwalają doświadczyć to, co umyka.

Problemem, którym artysta ostatnio się zajmował jest również bezpieczeństwo, tak ważne i kluczowe we wszystkich aktualnych ludzkich przedsięwzięciach. Każde zabezpieczenie jest interwencją i wymusza na nas konkretne konsekwencje. Do tej sytuacji w dość opresyjny sposób nawiązują obecne na wystawie „Pancerze wymuszające” – obiekty zrealizowane w 2017 roku, a także obrazy z cyklu „Kiedy bariera staje się treścią” czy „Części wspólne jako bariera”.

Tytuł wystawy dotyczy stosunku artysty do pytań, które stawia  mając świadomość, że dotyczą każdego, choć z pozoru wydawać się może inaczej.

Druga wystawa „Komfort termiczny” Tomasza Drewicza (ur. 1982) została przygotowana specjalnie dla Elektrowni. Prezentowane prace odnoszą się do zjawiska ciepła. Autor rozpracowuje ten problem na wielu polach – zarówno czysto fizycznych, jak i w szerszym znaczeniu. Ciepło traktuje bowiem jako metaforę, mówiącą o wszechobecnej potrzebie wymiany oraz o ciągłym, nieskończonym procesie dochodzenia do równowagi.

W swoich pracach Drewicz wykorzystuje różne materiały, a wśród nich i te mające ciekawe właściwości cieplne, czyli na przykład farbę termochromową, która w reakcji na zmianę temperatury robi się przezroczysta oraz kruszywo korkowe, które posiada bardzo dobre właściwości termo i dźwięko - izolacyjne. Wybrane substancje stają się dla niego fundamentem, na którym konstruuje szeroko interpretowalne sytuacje, nazywane przez samego artystę „zdarzeniami”.

Ostatni projekt Drewicza, prezentowany jesienią 2018 roku w galerii AT w Poznaniu, będący subtelnym komentarzem do bieżącej sytuacji politycznej, odnosił się jednocześnie do problematyki cenzury, inwigilacji, prawa do zgromadzeń, społecznych zachowań wobec „obcego” itp. Korzystając ze specyficznych warunków ekspozycyjnych jakimi dysponuje Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu autor rekonstruuje tę sytuację i ponownie buduje swój autorski dialog z widzem poszerzając go, tym razem, o kwestie związane z miejscem oraz czasem...

Bilet wstępu na jedną wystawę 4 zł/osoba, na wszystkie wystawy 8 zł/osoba.

W piątki wstęp bezpłatny, wystawy czynne: wtorek - piątek w godz. 10.00 - 18.00, sobota - niedziela w godz. 12.00 - 18.00.

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60, a także na  www.mcswelektrownia.pl.