Samuel Beckett
BECKETT
na podstawie jednoaktówek:
„Kroki”, „Kołysanka”, „Katastrofa” oraz „Przychodzić i odchodzić”
w przekładzie Antoniego Libery
reżyseria Waldemar Śmigasiewicz
scenografia Maciej Preyer
obsada:
Danuta Dolecka, Katarzyna Dorosińska (gościnnie), Karolina Łękawa, Iwona Pieniążek
Adam Majewski, Robert Mazurek
Beckett zbudowany jest ze słów, pod którymi kryją się nieprzebrane emblematy znaczeń. Jego język odziera realność z pozorów istnienia. Rozpięty w pustce i ciszy ukazuje swą niewystarczalność w opisie ludzkiej mowy.
Elementarne cząstki składają się na pojęcie chwili i ta nieuchronnie krok po kroku zbliża nas ku śmierci. Te „Kroki” to beckettowska obecność, „Kołysanka” - powrót do niemożliwego początku, „Katastrofa” – cena, jaką płacimy za wzniosłość, „Przychodzić i odchodzić” to zamknięcie losu w kolistość czasu.
Cztery zrealizowane przez nas jednoaktówki nie oddają w pełni znaczeń Becketta. Jednak te cztery jednoaktówki ukazują inny wymiar cielesności, inny wymiar istnienia, oparty na matematycznym systemie znaczeń. Rodzi się szansa, że poszukując tych znaczeń odnajdziemy się jakoś w codzienności naszego istnienia.
Waldemar Śmigasiewicz
Premiera: 28 grudnia 2012 r. godz. 19.00 - scena kameralna
Kolejne spektakle: 5, 6 stycznia 2013 r. godz. 18.00; 8, 9 stycznia godz. 11.00.
****
CAFE SAX
PIOSENKI AGNIESZKI OSIECKIEJ
scenariusz Cezary Domagała
reżyseria Maciej Korwin
scenografia Andrzej Witkowski
choreografia Bernard Szyc
opracowanie muzyczne Jerzy Kluzowicz
obsada:
Izabela Brejtkop, Katarzyna Jamróz (gościnnie), Magdalena Placek (gościnnie), Patrycja Zywert Wojciech Ługowski, Ryszard Mróz, Jarosław Rabenda, Wojciech Wachuda, Joanna Jędrejek, Klaudia Kuchtyk (gościnnie), Łukasz Jarzyński, Kamil Woźniak
Cafe Sax istnieje naprawdę. Mieści się w Warszawie na Saskiej Kępie. Niewielka, przytulna kawiarnia. Niezwykła przystań, do której każdego dnia dobijali życiowi rozbitkowie, w której codziennie „spełniały się marzenia i rozwiewały nadzieje". Cafe Sax - jedno z najbardziej ulubionych miejsc Agnieszki Osieckiej…
Osiecka uwielbiała atmosferę kawiarń, tutaj zanurzała się w gwar i tempo życia ulicy, spotykała się z ludźmi, pisała. Była znakomitą, wnikliwą i czułą obserwatorką. Podglądając ludzi, poznając ich, rozmawiając z nimi, dostawała gotowe pomysły na swoje teksty.
W takich miejscach jak Cafe Sax napisała ich bardzo wiele. Dziesiątki jej piosenek okazało się później wielkimi przebojami. Była wrażliwą poetką codzienności, która miała niezwykły dar zamykania najważniejszych spraw w najprostszych słowach. Między wierszami...
„Nawet gdybym umiała pisać lepiej, wolałabym to robić gorzej, byleby się dostać bliżej człowieka" - mawiała Agnieszka Osiecka.
Była jedną z nielicznych, którym sztuka docierania do ludzi naprawdę się udała. Jej piosenki nuciła cała Polska. Od kilku dekad stanowią nieodłączny element polskiego krajobrazu.
„Małgośka", „Niech żyje bal", „Okularnicy", „Czy te oczy mogą kłamać", „Nie ma jak pompa", „Bosa nova do poduszki”, „Uciekaj moje serce"... - w spektaklu przypomniane zostaną największe przeboje Agnieszki Osieckiej.
Premiera: 31 grudnia 2012 r. godz. 18.00 i 21.30 – duża scena
Kolejne spektakle: 1, 4, 5, 6 stycznia 2013 r. godz. 18.00