Przypomnijmy, że chodzi ponad 20 drzew z unikalnymi na skalę europejską stanowiskami ściśle chronionego chrząszcza – zgniotka cynobrowego, które wycięto w okolicach ulicy Dębowej w dolinie rzeki Mlecznej. Radomscy przyrodnicy już w maju na naszych łamach alarmowali, że właśnie zabrzmiał ostatni dzwonek, aby podjąć działania, które pozwolą utrzymać ten niezwykle rzadki gatunek. Więcej na ten temat pisaliśmy tutaj.

Dalej w oświadczeniu Urzędu Miejskiego czytamy: „Teren, o którym mowa (okolice ulic Dębowej i Jaworowej) to teren prywatny znajdujący się w strefie ochrony konserwatorskiej. W takiej sytuacji,  zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz.U.z 2009 Nr 151 poz. 1220 ze zmianami) decyzję o wycince drzew wydaje tylko konserwator zabytków. Wiosną tego roku Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa UM otrzymał informację z Klubu Przyrodników Regionu Radomskiego, że na tym terenie może znajdować się chroniony gatunek chrząszcza - zgniotka cynobrowego. Ponieważ w tym okresie zlecono wykonanie inwentaryzacji i waloryzacji przyrodniczej Doliny Rzeki Mlecznej, przekazano wykonawcy tych prac informacje o występowaniu gatunku chronionego w  celu wizji lokalnej, potwierdzenia i dokładnego zinwentaryzowania i opisania stanowiska.

Mając na uwadze, że zakończenie prac inwentaryzacyjnych nastąpi do końca 2012r., w dniu 22 maja 2012r. pisemnie wystąpiono do Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Radomiu, Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Radomiu, Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie Delegatura w Radomiu   o uwzględnienie tej informacji przy  realizacji działań  w ramach posiadanych kompetencji  w celu zachowania tego gatunku w naszym mieście. Przekazana informacja zawierała dokładne miejsce występowania chrząszcza. Jednocześnie, stosując się do sugestii Klubu Przyrodników Regionu Radomskiego, miejsca występowania gatunku nie podano do publicznej wiadomości w trosce o zachowanie tego stanowiska.

Zakaz niszczenia siedlisk gatunków chronionych dotyczy bezwzględnie  wszystkich, natomiast w przypadku stwierdzenia zmian w środowisku zagrażających lub mogących zagrażać zwierzętom objętym ochroną gatunkową,  właściwym do podjęcia  działań w celu zachowania gatunku, siedliska lub wyeliminowania przyczyn powstania zagrożeń  jest   Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska, o czym mówi art. 60 ust 1 Ustawy o ochronie przyrody. Zarówno Wojewódzki Konserwator Zabytków,  jak też Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska są odrębnymi od Prezydenta Miasta organami, działającymi w oparciu o określone przepisami kompetencje i  ustalone wewnętrznie procedury.”