Obiekt zaprojektowany został przez architekta Zygmunta Słomińskiego, a wybudowano go, w stylu neoklasycystycznym, w latach 1910-19 dla radomskiego oddziału Banku Państwa. Potem był siedzibą Banku Polskiego, a po II wojnie światowej - Narodowego Banku Polskiego. Od 2003 roku jest siedzibą Sądu Rejonowego.

Budynek dzięki zachowanym elewacjom, detalom architektonicznym i więźbie dachowej oraz układowi i dekoracji wnętrz stanowi charakterystyczny i reprezentacyjny obiekt w pierzei ul. Żeromskiego. Na szczególną uwagę zasługuje bogata w detal architektoniczny fasada budynku z reprezentacyjnym pseudoportykiem w wielkim porządku doryckim. Wewnątrz główną oś kompozycyjną stanowi hol przesklepiony kolebką, z oknami półokrągłymi w lunetach, z rzędami pilastrów jońskich wspierających wydatny gzyms. Duże wartości zabytkowe posiada oryginalna więźba dachowa, zwłaszcza więźba kopuły wyróżniająca się doskonałym wykonawstwem.